Κούνιες: αποκριάτικο έθιμο

Το έθιμο αυτό γινόταν τις Απόκριες, την  Κυριακή της  Τυρινής, στην πλατεία του χωριού και την Καθαρά Δευτέρα στο αλώνι του χωριού. Μετά τον χορό της Συγχώρεσης, συγκεντρώνονταν οι γυναίκες και τα κορίτσια στην πλατεία και κρεμούσαν,  κούνιες στα δέντρα. Ήταν αποκλειστικά έθιμο των γυναικών. Ανέβαιναν  πάνω στη κούνια, μια-μια, με τη σειρά. Θεωρούσαν καλό να κουνηθούν γιατί θα έβγαζαν καλές κλώσες. Όποια ανέβαινε στην κούνια έπρεπε να τραγουδήσει, το τραγούδι «Γαρυφαλλιά μου πράσινη»:

«Γαρυφαλλιά μου πράσινη, πότε θα κοκκινίσεις, να κόψω δυο γαρίφαλα, να κάνω φουρκαλίτσα. Να φουρκαλώ τη θάλασσα, ν’ αράζουν τα καΐκια. Ένα καΐκι άραξε στου βασιλιά την πόρτα κι ο βασιλιάς δε ήταν εκεί, μόνο τρία κορίτσια. Το να κεντούσε ουρανό, το άλλο το φεγγάρι, το τρίτο το μικρότερο κεντούσε μαξιλάρι. Να κοιμηθεί ο βασιλιάς να τον επιάσει ζάλη».

Και συνέχιζε: «Ανοίξτε τα τσιγκέλια για να κατεβώ». Από κάτω φώναζαν: «Τσουβάλι-μουβάλι, κατέβα συ να κάτσει άλλη. Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις την πιάνουμε και στην αγκαλιά την κατεβάζουμε».

Επιμέλεια: Μαίρη Καλαμάρη (από αφηγήσεις της Στέλλας Καλαμάρη)