Ο ήλιος
του Μαρτίου είναι πολύ δυνατός και για να μην «καούν» τα πρόσωπά τους, τα αγόρια και τα
κορίτσια στο Κωνσταντινάτο φορούσαν τον «μάρτη». Ο «μάρτης» ήταν δυο κλωστές, μια κόκκινη και
μια άσπρη, στριμμένες καλά και δεμένες σαν βραχιόλι. Οι μανάδες ετοίμαζαν αρκετούς από τα τέλη
του Φλεβάρη και τους αστρόφεγγαν μερικά βράδια έξω πάνω σε μια τριανταφυλλιά (για
να αποκτήσουν ρόδινο χρώμα σαν το τριαντάφυλλο).
Την πρώτη του Μάρτη φορούσαν στα παιδιά τους τον «μάρτη».
Το λιγότερο που έβαζαν ήταν δύο. Σαν βραχιόλι, σαν δαχτυλίδι ή στο λαιμό. Τον
πρώτο τον έβγαζαν και τον πετούσαν, στο πρώτο χελιδόνι ή πελαργό που έβλεπαν λέγοντας «πάρε το κακό και φέρε μας το καλό». Τον δεύτερο τον κρατούσαν μέχρι
το Πάσχα. Το βράδυ της Ανάστασης τον έβγαζαν και τον έκαιγαν στη λαμπάδα της
νονάς.
Επιμέλεια: Μαίρη Καλαμάρη (από αφηγήσεις της Στέλλας Καλαμάρη)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου