Το χωριό στη Μικρά Ασία

Οι σημερινοί κάτοικοι του Κωνσταντινάτου Σερρών κατάγονται από το χωριό "Κωνσταντινάτοι" της Μικράς Ασίας.

Οι Κωνσταντινάτοι, τουρκικό όνομα Τσατάλ Αγήλ, ήταν από τα εννιά (κατά άλλους δεκαέξι) Πιστικοχώρια, που βρίσκονταν βόρεια της Απολλωνιάδας λίμνης  και πάνω στο δρόμο που ένωνε τα μεγάλα κέντρα της περιοχής, Προύσα και Μιχαλήτσι. Απείχαν δύο με τρεις ώρες (10-15 χιλιόμετρα) με τα πόδια από την παραλιακή Τρίγλια. 

Μέχρι το 1913 υπήρχε ευημερία στο χωριό, το οποίο τη χρονιά εκείνη αριθμούσε ογδόντα οικογένειες. Διέθετε εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη το Θεολόγο, η οποία ήταν χτισμένη στα βορειοδυτικά του χωριού, και διώροφο Σχολείο, το κάτω μέρος του οποίου λειτουργούσε σαν καφενείο.

Στους Κωνσταντινάτους, στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, από το 1900 περίπου και μέχρι την καταστροφή, ιερέας ήταν ο παπα-Θανάσης Παπαδόπουλος, κάτοικος του χωριού και πολύ αγαπητός από τους συγχωριανούς του. Κατοικούσε σε διώροφο σπίτι και η οικογένειά του είχε στην κατοχή της μύλο, στον οποίο οι κάτοικοι της περιοχής άλεθαν τα γεννήματά τους.

 Η εκκλησία των Κωνσταντινάτων γιόρταζε δύο φορές το χρόνο. Στις 8 Μαΐου και στις 26 Σεπτεμβρίου. Τότε γινόταν μεγάλο πανηγύρι στο οποίο συμμετείχαν πολλοί Έλληνες από τη γύρω περιοχή. 

Την ημέρα του πανηγυριού διεξάγονταν διάφορα αγωνίσματα, όπως λιθοβολία, τρέξιμο, άλμα σε μήκος, ιππασία και κυρίως η πάλη. Στους νικητές των αγωνισμάτων δινόταν σαν έπαθλα τα αφιερώματα που έφερναν οι κάτοικοι στον Άγιο. Συνήθως, μέρος από τα γεννήματά τους, αρνιά, κατσίκια, ακόμα και ταύρους.

Πηγή: Οι Κωνσταντινάτοι, το Κωνσταντινάτο και ο Ιερός Ναός του Αγίου Παντελεήμονα, Ιωάννης Αθ. Γκόγκος, 2014