Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2017

30 Ιανουαρίου 1923 υπογράφεται στη Λωζάνη η σύμβαση ανταλλαγής πληθυσμών ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία (έξι μήνες πριν να συνομολογηθεί η συνθήκη της Λωζάνης η οποία τελικά υπογράφηκε στις 24 Ιουλίου 1923) από εκπροσώπους των κυβερνήσεων του Βασιλείου της Ελλάδας και της Τουρκίας (της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης) και συγκεκριμένα εκ μέρους της Ελλάδας από τον Ε. Βενιζέλο. Αφορούσε περίπου 2 εκατομμύρια άτομα (περίπου 1,5 εκατομμύρια Έλληνες της Ανατολίας και 500.000 μουσουλμάνους στην Ελλάδα), το μεγαλύτερο μέρος των οποίων έγιναν πρόσφυγες χάνοντας de jure την υπηκοότητα της χώρας που άφηναν πίσω. Το Άρθρο 2 της Συμβάσεως εξαιρούσε από την ανταλλαγή τους Έλληνες κατοίκους της Κωνσταντινούπολης, και τους μουσουλμάνους κατοίκους της Δυτικής Θράκης. Επίσης από την ανταλλαγή εξαιρούνταν, σύμφωνα με το Άρθρο 14 της Συνθήκης της Λωζάνης, οι κάτοικοι της Ίμβρου και της Τενέδου. Μέχρι τον Ιανουάριο του 1923, πριν δηλαδή την τελική υπογραφή της Συνθήκης, η τεράστια πλειοψηφία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας και του Πόντου είχε ήδη φύγει ή μάλλον εκδιωχθεί από τις πατρογονικές εστίες τους. Παρόλα αυτά όλοι ελήφθησαν υπόψη στη συνθήκη. Σύμφωνα με υπολογισμούς, κατά το φθινόπωρο του 1922 είχαν φτάσει στην Ελλάδα περίπου 900.000 ορθόδοξοι πρόσφυγες (μεταξύ των οποίων 50.000 Αρμένιοι).

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου