Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2015


Όπως αναφέρει ο Τριγλιανός (από την Τρίγλια της Μ. Ασίας) βυζαντινολόγος Απόστολος Ηρ. Τσίτερ στο βιβλίο του «Τρίγλια του Κιανού Κόλπου Προποντίδος»-1979, τα Πιστικοχώρια (μεταξύ των οποίων και το Κωνσταντινάτο) είχαν σχηματιστεί με πολύ φοβερό τρόπο: 

«Μετά την επανάσταση του Ορλώφ (1770) επί Αικατερίνης Β’ της Μεγάλης της Ρωσίας, η οποία καταπνίγηκε από τους Τούρκους, πολλά γυναικόπαιδα και άνδρες από την Πελοπόννησο πουλήθηκαν στην περιφέρεια της Απολλωνιάδας λίμνης για να φυλάγουν τα πρόβατα ως τσοπάνηδες (Μπιστικοί) σε Τούρκους μπέηδες και πασάδες. Το ίδιο έγινε και με την εξοντωτική εισβολή του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο  με  την μεγάλη Επανάσταση του 1821. Ο Απόστολος Τσίτερ συνεχίζει: «Τα χωριά αυτά, τα λεγόμενα Πιστικοχώρια, όπως τα ονομάζουμε, μιλούσαν διάλεκτο, η οποία ήταν εντελώς διαφορετική από της Τρίγλιας και των άλλων παραλιακών χωριών, έμοιαζε πολύ με διαλέκτους της Πελοποννήσου. Η διάλεκτος των χωριών αυτών είχε μεγάλη ομοιότητα με την Μανιάτικη και γενικά με διαλέκτους της Πελοποννήσου. Τα Πιστικοχώρια παρέμειναν φανατικά προσηλωμένα στην Ελληνική και την Χριστιανική τους πίστη


Πηγή: www.triglianoi.gr, Στάθης Δημητράκος 


0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου